Por Atanás Dálchev*
Traducción del búlgaro al español por Marco Vidal González
Crédito de la foto archivo del autor
Nieve.
1 poema de Atanás Dálchev
Nieve
Sobre estos empinados aleros de hojalata
y estas avenidas de asfalto
¿acaso no descenderá alguna vez
la nieve del cielo, como ángel
albo y radiante? No lo creo.
En esta ciudad tiznada de carbón
el invierno seguramente sea negro,
y foráneos — ángeles y nieve.
Y si una vez descendiere,
crueles, sin arrepentirse,
la pisotearán policías y prostitutas;
sus níveas plumas ennegrecerán del
hollín de locomotoras y chimeneas…
Nieve blanca solo habrá en jardines
donde hayan jugado niños.
———————————————————————————————————————————
(poema en su idioma original, búlgaro)
Сняг.
1 poema de Atanás Dálchev
Сняг
Над тези стръмни стрехи от желязо
и тези булеварди от асфалт
поне един път няма ли да слезе
снегът от небесата като бял
и лъчезарен ангел? Аз не вярвам.
Във този черен като въглен град
ще бъде зимата наверно черна,
незнайни — ангелите и снегът.
И ако слезе някога, без жал
жестоки ще го стъпкат със обувките си
стражарите и проститутките,
ще му почерни белите пера
димът на гарите и на комините…
Бял сняг ще има само във градините,
където са играели деца.
*(Salónica-Grecia, 1904 – Sofía-Bulgaria, 1978). Poeta. Publicó sus poemas por primera vez en la antología Most (1923). Participante activo en el círculo literario Strelets (1926-27). En 1927 se graduó en Filosofía y Pedagogía en la Universidad de Sofía (Bulgaria). Viajó a Italia con su hermano, el escultor Lyubomir Dálchev, donde asistió a conferencias sobre Historia del arte. En el período 1928-29 viajó por Francia, asistiendo a conferencias en la Universidad de París. Trabajó como profesor de lengua búlgara en Sofía (1930-36). Hizo un curso para profesores de francés en La Sorbona. Ocupó diversos cargos en el campo de la Educación. Fue editor de la revista Plamache (1952-56). Publicó en poesía Prozorets (1926), Stihotvorenia (1928), Parizh (1930), Angelat na Shartar (1943). Durante un largo período de tiempo, el poeta permaneció en silencio y se dedicó solo a las traducciones. Apenas en 1974 publicó el libro Stihotvorenia. Fragmenti. Ganador del Premio Herder de la Universidad de Viena (Austria).
