Por Ninko Kirílov*
Traducción del búlgaro al español por Marco Vidal González**
Crédito de la foto el autor
Arrastrando las palabras.
1+1 poemas de Ninko Kirílov
Brújula
en el norte estaba el paritorio
en el sur estaba el cementerio
en el oeste estaba la taberna
en el este, el puticlub
y en el centro follaban
y parían
y bebían
morían
Cómo eché a una desconocida de casa
invité a una desconocida a casa
encontró mi bloque con dificultad
al final lo logró
hablaba lento y arrastrando las palabras
me dijo que mi casa era horrible
cómo podía vivir aquí, preguntó
estuve con ella en la terraza, mientras fumaba
cómo podía no haber cogido algo de beber, preguntó
le dije que estaba bien
y que era ella quien debía traer algo
intentó encender el cigarrillo en la habitación
rompí el cigarrillo
le dije que me había bebido una botella de vodka
la botella vacía estaba en la mesa
yo estaba en el sofá
estaba relativamente sobrio y tranquilo
le pedí que se fuera
llamó un taxi
dijo que esta había sido la bienvenida más horrible
la corregí, le dije que
esta había sido la despedida más horrible
se fue
ventilé después de que se marchara
luego me escribió un mensaje:
por primera vez me echan
sin haber hecho una mamada
———————————————————————————————————————-
(poemas en su idioma original, búlgaro)
1+1 poemas de Ninko Kirílov
Компас
на север имаше родилен дом
на юг си бяха гробищата
на запад беше кръчмата
на изток – публичният дом
а в центъра се чукаха
и раждаха
и пиеха
умираха
Как изхвърлих непозната жена от нас
поканих непозната жена у нас
трудно намери блока ми
най-накрая успя
говореше бавно и заваляно
каза, че у нас е ужасно
как мога да живея тук, попита
стоях с нея на терасата, докато пушеше
как може да не съм взел нещо за пиене, попита
казах ѝ, че аз съм си добре
и че би трябвало тя да донесе нещо
опита да запали цигара в стаята
смачках цигарата
казах ѝ, че съм изпил бутилка водка
празната бутилка си стоеше на масата
аз си стоях на дивана
бях сравнително трезвен и спокоен
помолих я да си ходи
повика си такси
каза, че
това е най-ужасното посрещане някога
поправих я, че
това е най-ужасното изпращане някога
тръгна си
проветрих след нея
после ми писа:
за пръв път ме изхвърлят
без да съм правила свирка
*(Vidin-Bulgaria, 1983). Poeta y dramaturgo. Obtuvo diferentes concursos, principalmente en relato breve y poesía. Ha publicado Dvoinitsi i zhivotni (2013), Chovek sred horata (2017), Tri piesi (2018), Po-surovo (2019), Padane zavinagi (2021) y I drugi dupki (2022).
**(Sanlúcar de Barrameda-España, 1995). Poeta y traductor. Graduado en Lenguas Modernas y sus literaturas con mención en Lenguas Eslavas por la Universidad de Granada (España). Obtuvo el Premio Mundos y Colores (2017) de la Asociación de Periodistas hispanohablantes de Bulgaria por su blog literario La tortuga búlgara, donde escribe sobre lengua, literatura y cultura búlgaras. Fue finalista en la II Justa Poética Alexandre Amad por su poema “Tres maricas”. Es uno de los redactores de la revista búlgara нова социална поезия (‘nueva poesía social’), donde publica regularmente. Se desempeña como traductor de poesía del búlgaro y del macedonio al español. Ha traducido y publicado los poemarios Nueva poesía social. La antología (2020), Muchacha blanca, de Vladimir Sabourín (2020) y El muchacho azul, de Aleksandar Vutimski (2020).